Zaterdagochtend zijn we eerst even naar de lagune gereden vlakbij de lodge. Kort wandelingetje gemaakt. Daarna hebben we Monkeyworld en Birds of Eden bezocht. Dit zijn twee afgezette stukken bos waar apen en vogels die gewond zijn geraakt, in dierentuinen zaten of bij particuliere eigenaars worden opgevangen en vrij kunnen bewegen. Bij Monkeyworld krijg je een rondleiding van een uur door het bos. We zagen negen van de tien aanwezige soorten.
In Birds of Eden mag je zelf rondlopen tussen de mooie kleurrijke vogels. We zijn nog aangevallen door een witte papegaai, die gelukkig besloot een Duits meisje in haar oor te bijten.
Tegen het einde van ons bezoek aan Birds of Eden begon het te regenen. We bezochten onderweg terug een aantal winkeltjes. In de winkeltjes waren coöperaties van kunstenaars en vrouwen uit de township aan het werk. We kochten een keramieken olifant, waarvan ik erg hoop dat ie heelhuids in Nederland aankomt. We zagen de kunstenaar aan het werk. Ook keken we bij dames uit de township die vanalles maken met kraaltjes.
We wilden ook graag de Salt Water Trail lopen, een wandeling naar een lookout bovenop de berg en terug over de rotsen langs de kust. Die konden we pas na 16.00u gaan lopen vanwege het tij (kan niet bij hoog tij). Rond half 5 was het even droog, dus gingen we. Uiteraard regende het om kwart voor vijf alweer keihard. Ponchos aan, Nederlanders kunnen wel wat hebben toch. Het grappige was dat we onderweg naar beneden ingehaald werden door een jongen met wetsuit op blote voeten en een surfboard vast. Hij ging echt als een speer. Het laatste stuk van de wandeling was nogal uitdagend, door de harde wind was het tij toch nog behoorlijk hoog en we moesten op een plek een zeearm oversteken die steeds door golven werd overspoeld. De rotsen waren glibberig en we hadden steeds maar weinig tijd voor een oversteek met droge voeten. Maar we hebben het gehaald, ik trouwens niet met droge voeten.
Net toen we weer bij de Lodge waren ging het onweren. We aten in de lodge: lekker vers visje, vandaag gevangen. Fijn vuurtje in de open haard. ’s Avonds was het echt slecht weer: internet viel uit, de tv viel uit…
Zondag bleef het droog, wel weer wat fris, en wederom extreem veel wind. ’s Ochtends stopten we eerst bij Bloukrans voor ’s werelds hoogste bungee jump. Via onze lodge mochten we gratis de bridgewalk doen. Via een soort gang onderaan de brug vast, konden we naar het springplatform lopen. Wij waren te chicken om zelf te springen, maar hebben wel een stuk of 8 anderen van dichtbij de sprong zien wagen. Nog nooit een Indier zo bleek zien wegtrekken. Daarna door de gate van Tsitsikamma National Park naar Storms River Mouth. Hier hebben we een korte wandeling gedaan via twee suspension bridges.
Mooi plekje waar de rivier en zee samenkomen. Paul heeft weer een fotoreportage van klipdassies gemaakt, er staan meer klipdassies op de foto dan Ankie.
Daarna iets verder op de route een wandeling naar de Big Tree, een gigantische boom.
Daarna zijn we doorgereden naar Port Elizabeth, een grote stad aan de kust. Morgen vliegen we vanuit hier naar Durban.
In Birds of Eden mag je zelf rondlopen tussen de mooie kleurrijke vogels. We zijn nog aangevallen door een witte papegaai, die gelukkig besloot een Duits meisje in haar oor te bijten.
Tegen het einde van ons bezoek aan Birds of Eden begon het te regenen. We bezochten onderweg terug een aantal winkeltjes. In de winkeltjes waren coöperaties van kunstenaars en vrouwen uit de township aan het werk. We kochten een keramieken olifant, waarvan ik erg hoop dat ie heelhuids in Nederland aankomt. We zagen de kunstenaar aan het werk. Ook keken we bij dames uit de township die vanalles maken met kraaltjes.
We wilden ook graag de Salt Water Trail lopen, een wandeling naar een lookout bovenop de berg en terug over de rotsen langs de kust. Die konden we pas na 16.00u gaan lopen vanwege het tij (kan niet bij hoog tij). Rond half 5 was het even droog, dus gingen we. Uiteraard regende het om kwart voor vijf alweer keihard. Ponchos aan, Nederlanders kunnen wel wat hebben toch. Het grappige was dat we onderweg naar beneden ingehaald werden door een jongen met wetsuit op blote voeten en een surfboard vast. Hij ging echt als een speer. Het laatste stuk van de wandeling was nogal uitdagend, door de harde wind was het tij toch nog behoorlijk hoog en we moesten op een plek een zeearm oversteken die steeds door golven werd overspoeld. De rotsen waren glibberig en we hadden steeds maar weinig tijd voor een oversteek met droge voeten. Maar we hebben het gehaald, ik trouwens niet met droge voeten.
Net toen we weer bij de Lodge waren ging het onweren. We aten in de lodge: lekker vers visje, vandaag gevangen. Fijn vuurtje in de open haard. ’s Avonds was het echt slecht weer: internet viel uit, de tv viel uit…
Zondag bleef het droog, wel weer wat fris, en wederom extreem veel wind. ’s Ochtends stopten we eerst bij Bloukrans voor ’s werelds hoogste bungee jump. Via onze lodge mochten we gratis de bridgewalk doen. Via een soort gang onderaan de brug vast, konden we naar het springplatform lopen. Wij waren te chicken om zelf te springen, maar hebben wel een stuk of 8 anderen van dichtbij de sprong zien wagen. Nog nooit een Indier zo bleek zien wegtrekken. Daarna door de gate van Tsitsikamma National Park naar Storms River Mouth. Hier hebben we een korte wandeling gedaan via twee suspension bridges. 
Mooi plekje waar de rivier en zee samenkomen. Paul heeft weer een fotoreportage van klipdassies gemaakt, er staan meer klipdassies op de foto dan Ankie. 
Daarna iets verder op de route een wandeling naar de Big Tree, een gigantische boom. 
Daarna zijn we doorgereden naar Port Elizabeth, een grote stad aan de kust. Morgen vliegen we vanuit hier naar Durban.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten