Lol met wol!

Het einde van onze vakantie komt in zicht.... balen! Maar we hebben nog een paar daagjes. We waren in Ise gebleven. De volgende ochtend zijn we vertrokken naar het dorpje Yamazoe. Twee treinen en een bus verder waren we er. Onze gastheer van de minshuku (japans pension/bed and breakfast) stond ons al op te wachten bij de bushalte. Van Akemi, onze travel agent, hadden we begrepen dat een korte tour door het dorpje bij het verblijf was inbegrepen. Laat dat kort maar weg. We zijn zes uur op pad geweest met onze gastheer langs alle highlights in het dorp. Eerst reden we naar een grote steen. Waarom deze steen nu precies belangrijk was, is ons niet duidelijk, maar we moesten ermee op de foto. Daarna naar een groentenwinkel. Waarom? Geen idee? Er werd niks gekocht... volgens mij was hij ons gewoon aan het showen. Daarna de eerste workshop. We stopten bij een houtzagerij en daar mochten we een stuk hout uitzoeken. Dit stuk hout mochten we daarna versieren met stiften en kalligrafie. Deze mochten we meenemen: Paul moet nu nog een halve week met een halve boomstam in zijn tas rondsjouwen. Daarna moesten we nog een stuk hout versieren voor in de winkel. Uiteindelijk nog een uitgebreide fotosessie met gastheer, uitbater en dochter en we waren klaar. Bij alles wat we deden en zeiden, zei de dochter van 13 'sugoi desu ne'. Vrij vertaald: 'keigaaf!'. Daarna lunchen. We mochten kiezen tussen japans of een sandwich, dus we zijn naar een japans restaurantje gereden waar ik een lekkere tonkatsu (soort snitzel) en Paul tempuragarnalen heeft gegeten. Toen op naar de volgende workshop: garen spinnen van wol op een schapenboerderij. We waren waardeloze leerlingen, vooral onze gastheer die een spinnewiel totaal gemold heeft. Maar uiteindelijk lukte het mij toch een bolletje wol te spinnen. Bewijsmateriaal kreeg ik mee voor thuis. Daarna de schapenboerderij bekeken en de berg erachter beklommen. Onderweg nog stops bij een helling vol stenen (?) die we weer moesten beklimmen, bij een houthakker voor een praatje en tot slot bij een plek waar de sakura schitterend in bloei stond. 's Avonds lekker in bad boven een houtvuurtje (heet!) en eten. Het eten was apart doch kakelvers: allerlei onkruid uit de tuin: rauw, gebakken en gestoofd. Drie gigantische shitake p.p. en een hele aardappel, een ei en een hele ui.
De volgende ochtend bijna de trein gemist door een misverstand. Onze gastheer zou ons brengen. Hij dacht dat de trein om 9.40u zou gaan, maar hij ging om 9.04u. Dankzij zijn rijgedrag en de nodige verkeersovertredingen, de trein met 2 minuten gehaald. Op naar Yoshino, de mooiste bloesemkijk-plek van Japan: en daar gaan de Japanners dus massaal naar toe op een mooie zonnige lentedag. In de trein was al beredruk: we moesten een uur staan. En in het stadje zelf was het ook velly busy... maar het was heel mooi. We hebben een aantal tempels in het dorp zelf bekeken waaronder eentje midden op een berg vol bloesem. Daarna de bus gepakt naar boven en daar ook nog twee tempels bekeken. Van hieruit weer naar beneden gelopen met uitzicht op de hele berg vol bloesem. Erg mooi! 's Avonds lekker gegeten in de minshuku: een fondue van bouillon met groenten, bief, tofu en paddestoelen. Een hup-sake en een biertje erbij... Vanochtend was het ineens heel vies weer, bijna niet voor te stellen na gisteren. Dus we hebben wat in de minshuku gehangen en op tijd de bus en de trein gepakt. Nu zijn we op het eiland Awaji in een Westin Hotel van onze favoriete architect/ontwerpen Tadao Ando. Hier is het wel droog, maar best fris. Ook de tuinen en bijgebouwen zijn door Ando ontworpen. Heel bijzonder om te bekijken. Net hebben we genoten van het buffet met allerlei lekkere dingen. Nu even uitbuiken en lekker honkbal kijken op de hotelkamer.