Melly Chistmas!

We waren in Halong Bay gebleven. De volgende ochtend stonden we om 6.00u op (gaap) omdat Paul graag de sunrise wilde fotograferen. Helaas pindakaas: het was bewolkt (en koud ook trouwens). Na het ontbijt hebben we met een klein roeibootje een soort tunnel bezocht door een karstberg heen. Sommige op de boot (naast ons Belgen, Fransen, Amerikanen en Australiers) gingen kayakken. Daarna vaarden we langzaam terug naar de wal. Hier werden we om 11.30u opgehaald door onze slome chauffeur. Hij bracht ons naar het vliegveld van Hanoi. Hier kwamen we al om half 4 aan terwijl de vlucht naar Hue pas om 20.30u. vertrok. De stad nog ingaan was echter niet echt meer te doen (is een uur heen en een uur terug van het vliegveld en met rush hour misschien nog wel langer). Maar bovenin het vliegveld zat een goed foodcourt met wifi en heerlijke instrumentale keyboard-covers van Celine Dion en andere muzak-toppers, dus we hebben ons goed vermaakt. Ik heb ook nog een massage genomen van 30 minuten. Het inchecken was nog een wonderlijke ervaring: ik heb nog nooit meegemaakt dat het grondpersoneel zo langzaam was. We hebben een uur in de rij gestaan en er waren slecht vier kleine groepjes met mensen voor ons. Ons hotel in Hue is heel leuk. Het is een opleidingsinstituut voor toerisme, dus studenten runnen de tent. Heel schattig allemaal: de jongen die ons ontving, las van een kaartje voor 'welcome to our hotel ... etcetera'. Jammer voor hen: we waren de enige gasten. 's Ochtends bezochten we de Keizerlijke Stad. Een giga complex met paleizen, tempels en ruines. Delen waren schitterend, andere delen waren niet goed onderhouden of under construction. Na de lunch hebben we een auto met chauffeur gehuurd om drie tombes van keizers (Ming Mang, Kay Dingh en Tu Duc) en de Thien Mu Pagode te bezoeken. Vooral de tombes waren schitterend. Jammer genoeg regende het de hele middag en steeds harder en harder en harder. Uiteindelijk waren we ondanks paraplus en regenponcho's doorweekt tot op onze onderbroeken en sokken... maar we hadden het echt niet willen missen. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij een Japans restaurant. Ze hadden allerlei gerechten die we heerlijk vonden in Japan maar in Nederland nergens kunnen vinden zoals okinomiyaki. En vergeleken met Nederland erg goedkoop. Gisterochtend vertrokken we om 8.30u naar Hoi An. Onderweg stopten we eerst bij het Cham-museum in Danang. Cham is een Vietnamese vorm van beeldhouwkunst. Heel mooi moet ik zeggen. Daarna naar de Marble Mountains. We hebben een van de mountains bezocht. Bovenop deze berg staan tempels, pagodes en kun je verschillende grotten bezoeken. In die grotten staan gigantische boedhhabeelden. Heel mooi en de zon ging zowaar even schijnen. Ook heel mooi waren de grote vlinders die in grote getalen rondvlogen daar boven. Beneden werden we natuurlijk nog een marmer-shop ingesleept door wat vasthoudende meisjes. Maar ja... we gaan toch echt geen manshoog marmeren boedhhabeeld aanschaffen. Halverwege de middag kwamen we aan in Hoi An. We hebben wat rondgelopen en ergens wat gesnackt (de lunch overgeslagen) en cocktails gedronken. De mensen zijn hier wel wat opdringeriger dan elders: veel toeristen hier. En toen was het tijd voor het kerstspektakel. Ze vieren hier kerst op kerstavond en bij het hotel moesten we dit verplicht afnemen. We begonnen om 19.00u met een welkomstcocktail en hapjes en daarna een uur entertainment door het personeel. Hilarisch! Vooral de cover van Julio Iglesias door de schilder en de monteur ('Besa me, besa me muchoooooo') en de tenenkrommende cover van Toni Braxton door een van de masseusses. Een tien voor vlijt! Daarnaast nog wat traditionele Cham-dansen, kerstliedjes en een modeshow. Om 20.00u was er een gigantisch kerstbuffet: vreten op aarde. We zaten aan tafel bij 7 Australiers. Hele aardige mensen. We hebben een fles wijn gedronken die duurder was dan alle maaltijden incl drank die we tot nu toe genuttigd hebben in Vietnam. Maar ja... het is melly chistmas! Jullie ook allemaal fijne kerstdagen!